piorunia
Anabu
Dołączył: 02 Wrz 2007
Posty: 75
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: 100 km od Gdańska. Na północ XD
|
 Wysłany: Pią 22:36, 07 Wrz 2007 Temat postu: WL: Poprawna budowa dialogów |
|
|
Budowa dialogów ma bardzo ważne znaczenie przede wszystkim dla wyglądu tekstu, ale także, by ułatwić czytelnikowi czytanie.
Każdy dialog rozpoczynamy od myślnika (—), z wielkiej litery, potem następuje spacja, następnie tekst dialogu, spacja, myślnik, nota odautorska, kropka.
| Cytat: |
| — Przykład — powiedziała piorunia. |
Można nie stosować noty odautorskiej.
| Cytat: |
| — Takie coś. Prawda, że to łatwe? |
Zasadniczo wyróżniamy dwa sposoby zapisu dialogu:
1)
Przykład:
| Cytat: |
| — Ray Garraty — powiedział Ray, czując się trochę jak palant. |
Ten sposób stosujemy, gdy nota odautorska odnosi się do kwestii dialogowej. Więc będą tu wszystkie czasowniki, które mają związek z dialogiem: powiedział, mruknął, krzyknął, warknął itd. Zauważcie, że w dialogu nie ma żadnych znaków interpunkcyjnych, a po myślniku piszemy z małej. Zawsze.
Gdy stosujemy znak interpunkcyjny (!,? lub ...) także piszemy z małej początek noty odautorskiej.
| Cytat: |
| — Jesteś gotów? — spytał Garraty. |
Oczywiście mogą być też bardziej rozbudowane dialogi:
| Cytat: |
| — Do południa ta kompozytowa nawierzchnia się nagrzeje — powiedział nagle McVries. — Będę trzymał się pobocza. |
Widać tutaj, że część „powiedział nagle McVries” należy do pierwszej kwestii dialogowej, którą trzeba zakończyć kropką. Kolejną kwestię zapisujemy dalej, po myślniku, z wielkiej litery.
Niekiedy można, szczególnie gdy użyjemy dwóch czasowników określających mówienie, zastosować dwukropek, ale i tak drugi dialog jest z wielkiej. Nie stosujemy wtedy kropki.
| Cytat: |
| — Do południa ta kompozytowa nawierzchnia się nagrzeje — powiedział nagle McVries, a potem mruknął: — Będę trzymał się pobocza. |
2)
Przykład:
| Cytat: |
| — Major powiedział, że należy się maksymalnie skupić i w spokoju zacząć Wielki Marsz. — Odruchowo przycisnął kciukiem czubek orlego nosa. |
Widzimy tutaj, że po kwestii dialogowej jest kropka i nota odautorska rozpoczyna się z wielkiej. Stosujemy ten sposób zawsze, kiedy nota odautorska nie ma bezpośredniego związku z tekstem dialogu.
Tak jak w sposobie pierwszym można zastosować inne znaki interpunkcyjne, ale zawsze po myślniku rozpoczynamy z wielkiej. Można też tak samo używać dwukropka, tak jak to podałam powyższym przykładzie.
| Cytat: |
| — No, ale go nie ma, prawda? — Był brutalny, bo nie chciał oglądać jej łez. |
| Cytat: |
| — Zgadzam się z tym. Podniecenie, tłumy, telewizja, wszystko potem. Teraz potrzeba nam tylko skupienia. — Piwnymi oczami przyjrzał się Garraty'emu i powtórzył: — Skupienia. |
3)
Istnieje jeszcze jeden sposób zapisu dialogu, jest on poprawny, ale bardzo rzadko stosowany. Stosuje się go w połączeniu ze sposobem pierwszym, ale z małą zmianą; po nocie autorskiej nie ma kropki, a po myślniku wyraz jest pisany z małej. Stosuje się go w krótkich dialogach.
| Cytat: |
| — To przykład — mruknęła — tego dialogu. |
Nota odautorska musi być krótka.
Mam nadzieję, wyjaśniłam to w miarę przystępnie.
*cytaty w pierwszym i drugim sposobie zaczerpnęłam z książki Stephena Kinga (pisał jako Richard Bachman) "Wielki Marsz"
+5 (Liść)
Post został pochwalony 0 razy
|
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
